15-09-2013, 02:07 AM
Any resemblance to living or dead people is purely coincidental. All characters are of legal age.
आयपीएलच्या बाला
(वेंकट उर्फ वेंकी चेन्नाईच्या आयपीएल संघाच्या चियरगर्ल्सचा मॅनेजर आहे. मॅच संपल्यावर तो त्याच्या टिमला घेवुन हॉटेलवर परत येतो तेव्हा मध्यरात्र उलटुन गेली आहे. त्याचा आज वाढदिवस आहे हे तो विसरला आहे पण त्या ऑस्ट्रेलियन मुलींच्या लक्षात आहे व त्या त्याच्या बर्थ डे साठी पार्टी करतात. पार्टी संपल्यावर चियरगर्ल्सची लिडर व तिची एक मैत्रीण त्यांची पार्टी वेंकीच्या रुममधे चालु ठेवतात. पुढे काय होते ते वाचा.........)
हैद्राबादबरोबरचा गेम जिंकल्यावर वेंकट त्याच्या टीमला घेवुन मिनिबसमधे चढला. त्याच्या बसमधे सगळ्या चियरगर्ल्स, वाद्यवृंदाचे वादक, साउंड सिस्टीमची मुले अशी सर्कस होती.
पेपरात झालेल्या टिकेनंतर त्याच्या टीमला सर्व लोकांनी गंमतीने "आयपीएलच्या बारबाला" हे नाव दिले होते.
वेंकट उर्फ वेंकी मुळचा कोईंबतूरचा. नुकताच एमबीए झाला होता. नोकरी न करता त्याने एक छोटी ईवेंट मॅनेजमेंट कंपनी चालु केली व तो त्याचा मालक बनला. २३ वर्षाचा काळ्या दाट केसाचा काळा कुळकुळीत, सहा फुटी पिळदार शरीराचा वेंकी एखाद्या एक दोन रणजी क्रिकेट सामनेही तामीलनाडुसाठी खेळला होता. पण त्याने एम बी ए करायचा निश्चय केल्यावर त्याचे व्यावसायीक क्रिकेट थांबले. तो दिसायचा एखाद्या तामीळ सिनेमाच्या नायकासारखा. फारसा अनुभव नसला तरी त्याच्या क्रिकेटच्या ज्ञानामुळे आयपीएलच्या चेन्नाईच्या मालकाने त्याच्या लहान कंपनीला २ महिन्यासाठी भरपूर पैसे देवुन करारबध्द केले होते.
त्याच्या कंपनीने केलेल्या करारात त्याला चेन्नाईच्या चियरगर्ल्सची टिम मॅनेज करायचे काम मिळवले होते. चेन्नाईची टिम जिकडे जाईल तिकडे त्याच्या चीयरगर्ल्सच्या टीमला पोचवणे, त्यांना योग्य म्युझीक वर नाचवुन चेन्नाइच्या प्रेक्षकांना व टिमला चियर करणे व इतर प्रोमोशन करणे हे त्याला काम दिले.
त्याच्या सगळ्या चियरगर्ल्स उर्फ "आय पी एल च्या बारबाला" त्याने ऑस्ट्रेलियामधुन खास मागवल्या होत्या. अठरा ते विस वर्षाच्या त्या सगळ्या मुली शिक्षण घेताना सुट्टीत काम करुन पैसे कमवायला भारतात आल्या होत्या. मॅचच्या वेळी चेन्नाई टिमचे प्रमोशनल मटेरियल व टिमच्या लोगो लावुन या मुली जोरदार म्युझीकवर थिरकत प्रेक्षकांचा व टीमचा उत्साह वाढवत. ही सगळी कामे संभाळुन त्या बालांची सरबाई करणे हे वेंकीचे प्रमुख काम बनले होते.
त्याच्या सगळ्या मुली ऑस्ट्रेलियन्स होत्या. सगळ्या सिडने युनिवर्सीटीत शिकत होत्या व तेथे होणाऱ्या रग्बी, फुट्बॉल, हॉकी, बास्केटबॉल इत्यादी खेळादरम्यान सिडने विश्वविद्यालयाच्या टीम्सना प्रोत्साहन द्यायचे काम त्या व त्यांच्या इतर चियरगर्ल्स टीम करायच्या. सगळ्या मुली अतिशय मेहनती व मनमिळवु होत्या त्यामुळे वेंकीचे त्यांच्याशी पटकन जमले. वेंकी नुकताच विद्यार्थी दशेतुन गेला होता त्यांच्या वयात फार अंतर नसल्यामुळे, वेंकी त्यांच्यात पटकन मिसळुन गेला.
त्या दिवशी सामना संपला तेव्हा मध्यरात्र झाली होती. गेल्या महिन्याभरच्या धावपळीने कंटाळलेला वेंकी बसमधे चढला आणी बसमधे पुढच्या सीटवर बसला. सर्व मंडळी चढुन बस निघुन मिनाबक्कम एयरपोर्टच्या समोरील त्यांच्या हॉटेलमधे पोहचे पर्यंत बराच अवधी होता. जमली तर एखादी डुलकी घ्यावी या विचाराने तो डोळे मिटुन बसला.
त्याच्या सगळ्या बाला एकामागुन एक बसमधे चढल्या. इतका वेळ मॅचच्या आधी, मॅचदरम्यान ४/५ तास नाचुन व जल्लोश केल्यावरही त्या मुलींचा जोश कायम होता. बसमधे लाईन लाऊन चढताना त्यांचा उत्साह सळसळत होता. चिवचीवाट करत त्या वर चढल्या व डोळे मिटुन पुढेच बसलेल्या वेंकीला चियर करायला लागल्या. सगळी बस त्यांनी डोक्यावर घेतली.
प्रत्येकीने वेंकीची वाकुन पापी घेतली. मे महिन्यात चेन्नाईच्या गरम व घामट हवेत शॉवर घेऊन बाथरुमच्या बाहेर आले की परत घामाघुम व्हायला होते. त्यामुळे सगळ्या मुलींनी चोळीसारखा बिकीनी टॉप व छोट्याश्या चड्ड्यीचा त्यांचा युनिफॉर्म अजुनही बदलला नव्हता. वाकुन वेंकीची पप्पी घेताना प्रत्येकीनी त्याला त्यांच्या "चोलीके पिछेका क्या है" याची एक झलक दिली.
गोऱ्या, भुऱ्या, काळ्या वेगवेगळ्या रंगाचे, आकाराचे ते विविध ऎवज इतक्या जवळुन पाहुन व त्या तरुण मुलीच्या अंगाच्या घामाच्या पर्फ्युम मिश्रीत वासाने त्याचा लवडा चांगलाच उठला. पापी घेताना प्रत्येक बालेने आज त्याला वेगळाच लूक दिला असा त्याला राहुन राहुन भास होत होता.
बस हॉटेलच्या पोर्चमधे शिरली. सगळ्या मुली उतरल्यावर पेंगुळलेला वेंकी उतरला. त्याने त्याच्या रुमची व मुलींच्या सुटची चावी रिसेप्शनवर घेतली. त्याच्या सहा बालिकांना त्या हॉटेलने एक मोठा सुट दिला होता. त्यात दोन बेडरुम होत्या व दोन किंग साईज बेड होत्या. मुलींची व त्याची रूम एकाच मजल्यावर होती.
मुलींना बाय करुन तो त्याच्या रूममधे शिरला. इतका उशीर झाल्यामुळे जेवायचीही त्याला इच्छा उरली नव्हती. इतक्यात फोन वाजला. ऍना फोनवर होती. ऍना त्याच्या टिमची लीडर होती. "वेंकी तु जेवलास का?" तिने मोठ्या आत्मीयतेने विचारले. त्याला बोलायला अवधी न देता तिने सांगीतले, "आम्ही पिझा मागवला आहे. कम जॉइन अस. तु लवकर ये." तो नाही बोलणार इतक्यात तिने फोन ठेवलाही होता.
वेंकीने नाईलाजाने फटाफट शॉवर घेतला. टिमचा लोगोवाला टीशर्ट व त्याच्या खाली त्या युनीफॉर्मचा पायजमा घातलेला वेंकी १५ मिनीटात रूमच्या बाहेर पडला. मुलींच्या सुटची बेल वाजवायच्या आधीच ऍनाने त्याला दार उघडले.
ऍना म्हणजे एक साडेपाच फूटी बार्बी डॉल होती. पाठीवर रुळणाऱ्या सोनेरी केसाची, निळ्या डोळ्याची, सुंदर चेहऱ्याची, सुवर्ण वर्णाची. ती शॉवर घेवुन बाहेर आली होती व तिची ओले सोनेरी केस डोक्यावर बांधले होते. लायक्राची हॉट टाइट पॅंट व पुढे गाठ मारलेली चोळी या पोशाखात तिने त्याचे स्वागत केले. सुटच्या सीटींग एरीयात पिझ्झाचा घमघमाट सुटला होता. काही वाइनच्या बाटल्या व बियरच्या बाटल्या टेबलावर त्याला खुणावत होत्या. एक छोटा केक टेबलाच्या मध्यभागी ठेवला होता.
"अरे! कोणाचा बर्थ-डे आहे वाटते?" वेंकीने विचारले.
"हो!" त्याला एका सुरात सहा आवाज आले. त्याने वळुन पाहिले सहा छोट्या कपड्यातल्या सुंदऱ्या त्याच्याकडे हसत पाहत होत्या.
"कोणाचा?" त्याने गोंधळुन विचारले.
"तुझा!" परत पोरी ओरडल्या.
वेंकीला एकदम आठवले. "ओ शिट" तो कामाच्या टेंशनमधे साफ विसरला होता. मध्यरात्र उलटुन गेली होती म्हणजे आज ३० तारीख. त्याचा २४ वा वाढदिवस.
"हॅपी बर्थ डे टू यु वेंकी" पोरीनी एकासुरात वेंकीचे आभिनंदन केले. ऍनाने पुढे येवुन वेंकटला मिठी मारली व परत विश केले.
एका मागुन एक सहा सुंदरींनी त्याला मिठी मारली.
"थॅंक यु गर्ल्स. इट इस व्हेरी नाइस ऑफ यु ऑल!!" सात समुद्रापलीकडुन आलेल्या व फक्त महिन्याभराच्या ओळखीत त्या परदेशी मुलींनी विषेशतः ऍनाने ने दाखवलेल्या आत्मीयतेने वेंकट खरेच भारावुन गेला होता.
मुलींनी त्याला मग केक कापायला लावला, ऍनाने वेंकीच्या तोंडात केक भरवला, वेंकीने मग तिला व बाकीच्यांना सर्वांना केक भरवला. ऍनाने सगळ्यांसाठी वाइन ओतली व वेंकीसाठी टोस्ट प्रपोज केला. सगळे वाईन पिवु लागले. कोणीतरी म्युझीक चालु केले. सगळ्या मुली उत्साहाने डांन्स करु लागल्या. अर्ध्या तासात त्यांनी वाईनच्या सगळ्या बाटल्या संपवल्या. बियर संपवली, पिझ्झा खाल्ला. मग त्यांची पार्टी संपली. वेंकीला परत सगळ्यांनी मिठ्या मारल्या.
"वेंकी टेल अस अवर शेड्युल फॉर नेक्स्ट वीक. हो! तुझ्याशी आणखी एक महत्वाचे बोलायचे आहे. " ऍनाने त्याच्या डोळ्यात पहात त्याला विनंती केली. "पण त्यासाठी आपण तुझ्या रुममधे जाऊ. या मुलीना झोपु दे. ओके गर्ल्स! यु कन नाउ टेक युवर रेस्ट." तिने तिच्या सहकाऱ्यांना रजा दिली. ऍना व जेनी सोडुन सगळ्या झोपायला त्यांच्या आपापल्या रुममधे गेल्या.
वेंकीची झोप आता उडाली होती. पण वाईन चढली होती. आयुश्यात त्याने आज प्रथमच वाईन प्याली होती. तो ऍनाबरोबर त्याच्या रुमकडे अडखळत निघाला. "जेनी कम" ऍनीने जेनीला इशारा केला. ते तिघे वेंकीच्या रुममधे परत आले. आत येताच मागुन येणाऱ्या जेनीने दार लॉक केले हे वेंकीने पाहिले नाही.
ऍनीने म्युझीकचा एक चॅनेल चालु केला. मंद पाश्चिमात्य सुर रुमभर पसरले. दोघीजणी सोफ्यावर बसल्या. वेंकी त्यांच्यासमोरच्या खुर्चीत बसत होता. "तु इथे आमच्यामधे बस म्हणजे आम्हाला नीट समजेल." सोफ्यावर भरपुर जागा होती तरी, ऍनीने वेंकीला दोघींच्यामधे असलेल्या बारीकश्या जागेत बसायचा इशारा केला. वेंकी विचार न करता पटकन त्या छोट्या जागेत बसला. ऍनी त्याच्या उजवीकडे तर जेनी डावीकडे त्याला चिकटुन बसल्या होत्या. दोघींच्या मांड्या त्याच्या मांड्याना भिडल्या व त्याच्या दंडाना दोघींचे उन्नत गोळे स्पर्श करु लागले. तसे वेंकीचे हृदय धडकायला लागले.
वेंकीने त्याची हातातल्या फाइलवर नजर टाकली. "ओके गर्ल्स तुम्हाला कुठच्या डिटेल्स पाहिजे आहेत?" त्याने फाईल उघडली.
ऍनी हसली. "हे डिटेल नको आहेत मला!" तिने फाईल ओढुन टेबलावर टाकली.
वेंकी गडबडला. "मग?"
ऍनी व जेनी एकीमेकीकडे सुचक नजर टाकली.
"वेंकी त्याचे काय आहे, ही जेनी आहे ना तिला घर सोडुन एक महिना झाला आहे. तिला जरा तिच्या घरची आठवण यायला लागली आहे." ऍनी तिच्या मंजुळ आवाजात त्याला समजावायला लागली.
आता ही पोरगी त्याचे काम सोडुन पळते की काय’ वेंकीचे विचारचक्र चालायला लागली. "बर मग मी काय करु शकतो जेनी तुझ्यासाठी?" वेंकीने जेनीकडे वळुन विचारले.
जेनी ऍना इतकी सुंदर नव्हती, तरी एक बॅले डांसर असलेली, पाच फुट चार इंच उंचीची जेनीचे व्यक्तीमत्व आकर्षक होते. पिंगट लांब केसाची जेनी चीयरगर्ल्सच्या छोट्या वेषात नाचायला लागली की प्रेक्षकांची नजर क्रिकेट मॅच सोडुन तिच्या लयबध्द नाचावरच खिळुन राही. तिच्या प्रमाणबध्द शरीराच्या ग्रेसफुल हालचाली, तिची जवान काया, तिचे नितंब, तिचे स्तन यावर खिळुन राही. असा हा धडकणारा बॉंबगोळा त्याच्या आज इतक्या जवळ बसला होता.
तिचे टोकदार गोळे त्याच्या दंडाला टोचत होते. जेनीने एक छोटासा टाइट टीशर्ट घातला होता. त्याच्या आत तिने बहुदा ब्रा घातली नव्हती. त्यामुळे तिच्याकडे वळताना त्या छोट्याश्या जागेत त्याचे दंड त्या नाजुक जागी जरा जास्तच दाबले गेले व तिनेही न हलता त्या गोळ्यांची टोके त्याच्या मजबुत दंडावर मुद्दाम टोचली असे त्याला वाटले. त्याच्या ट्रॅक सुटच्या पायजम्यामधे उठु पाहणारा तंबू दोघींना दिसणार नाही अशी त्याला मनोमन आशा होती.
"वेंकी तु इतका चांगला आहेस ना की तुला अजुन अडचणीत टाकणे आम्हाला बरोबर वाटत नाही. पण ......" जेनीने तिच्या किंचीत घोगऱ्या येणाऱ्या आवजात आपल्या लिडरला मदत करायला गेली, पण तिने वाक्य अर्धवट सोडले.
"वेंकी मी तुला खरे सांगते, ही जेनी आहे ना तिला खरे तर तिच्या घरची अजीबात आठवण येत नाही. पण....." ऍनी जेनीकडे पाहत बोलताना थांबली.
आयपीएलच्या बाला
(वेंकट उर्फ वेंकी चेन्नाईच्या आयपीएल संघाच्या चियरगर्ल्सचा मॅनेजर आहे. मॅच संपल्यावर तो त्याच्या टिमला घेवुन हॉटेलवर परत येतो तेव्हा मध्यरात्र उलटुन गेली आहे. त्याचा आज वाढदिवस आहे हे तो विसरला आहे पण त्या ऑस्ट्रेलियन मुलींच्या लक्षात आहे व त्या त्याच्या बर्थ डे साठी पार्टी करतात. पार्टी संपल्यावर चियरगर्ल्सची लिडर व तिची एक मैत्रीण त्यांची पार्टी वेंकीच्या रुममधे चालु ठेवतात. पुढे काय होते ते वाचा.........)
हैद्राबादबरोबरचा गेम जिंकल्यावर वेंकट त्याच्या टीमला घेवुन मिनिबसमधे चढला. त्याच्या बसमधे सगळ्या चियरगर्ल्स, वाद्यवृंदाचे वादक, साउंड सिस्टीमची मुले अशी सर्कस होती.
पेपरात झालेल्या टिकेनंतर त्याच्या टीमला सर्व लोकांनी गंमतीने "आयपीएलच्या बारबाला" हे नाव दिले होते.
वेंकट उर्फ वेंकी मुळचा कोईंबतूरचा. नुकताच एमबीए झाला होता. नोकरी न करता त्याने एक छोटी ईवेंट मॅनेजमेंट कंपनी चालु केली व तो त्याचा मालक बनला. २३ वर्षाचा काळ्या दाट केसाचा काळा कुळकुळीत, सहा फुटी पिळदार शरीराचा वेंकी एखाद्या एक दोन रणजी क्रिकेट सामनेही तामीलनाडुसाठी खेळला होता. पण त्याने एम बी ए करायचा निश्चय केल्यावर त्याचे व्यावसायीक क्रिकेट थांबले. तो दिसायचा एखाद्या तामीळ सिनेमाच्या नायकासारखा. फारसा अनुभव नसला तरी त्याच्या क्रिकेटच्या ज्ञानामुळे आयपीएलच्या चेन्नाईच्या मालकाने त्याच्या लहान कंपनीला २ महिन्यासाठी भरपूर पैसे देवुन करारबध्द केले होते.
त्याच्या कंपनीने केलेल्या करारात त्याला चेन्नाईच्या चियरगर्ल्सची टिम मॅनेज करायचे काम मिळवले होते. चेन्नाईची टिम जिकडे जाईल तिकडे त्याच्या चीयरगर्ल्सच्या टीमला पोचवणे, त्यांना योग्य म्युझीक वर नाचवुन चेन्नाइच्या प्रेक्षकांना व टिमला चियर करणे व इतर प्रोमोशन करणे हे त्याला काम दिले.
त्याच्या सगळ्या चियरगर्ल्स उर्फ "आय पी एल च्या बारबाला" त्याने ऑस्ट्रेलियामधुन खास मागवल्या होत्या. अठरा ते विस वर्षाच्या त्या सगळ्या मुली शिक्षण घेताना सुट्टीत काम करुन पैसे कमवायला भारतात आल्या होत्या. मॅचच्या वेळी चेन्नाई टिमचे प्रमोशनल मटेरियल व टिमच्या लोगो लावुन या मुली जोरदार म्युझीकवर थिरकत प्रेक्षकांचा व टीमचा उत्साह वाढवत. ही सगळी कामे संभाळुन त्या बालांची सरबाई करणे हे वेंकीचे प्रमुख काम बनले होते.
त्याच्या सगळ्या मुली ऑस्ट्रेलियन्स होत्या. सगळ्या सिडने युनिवर्सीटीत शिकत होत्या व तेथे होणाऱ्या रग्बी, फुट्बॉल, हॉकी, बास्केटबॉल इत्यादी खेळादरम्यान सिडने विश्वविद्यालयाच्या टीम्सना प्रोत्साहन द्यायचे काम त्या व त्यांच्या इतर चियरगर्ल्स टीम करायच्या. सगळ्या मुली अतिशय मेहनती व मनमिळवु होत्या त्यामुळे वेंकीचे त्यांच्याशी पटकन जमले. वेंकी नुकताच विद्यार्थी दशेतुन गेला होता त्यांच्या वयात फार अंतर नसल्यामुळे, वेंकी त्यांच्यात पटकन मिसळुन गेला.
त्या दिवशी सामना संपला तेव्हा मध्यरात्र झाली होती. गेल्या महिन्याभरच्या धावपळीने कंटाळलेला वेंकी बसमधे चढला आणी बसमधे पुढच्या सीटवर बसला. सर्व मंडळी चढुन बस निघुन मिनाबक्कम एयरपोर्टच्या समोरील त्यांच्या हॉटेलमधे पोहचे पर्यंत बराच अवधी होता. जमली तर एखादी डुलकी घ्यावी या विचाराने तो डोळे मिटुन बसला.
त्याच्या सगळ्या बाला एकामागुन एक बसमधे चढल्या. इतका वेळ मॅचच्या आधी, मॅचदरम्यान ४/५ तास नाचुन व जल्लोश केल्यावरही त्या मुलींचा जोश कायम होता. बसमधे लाईन लाऊन चढताना त्यांचा उत्साह सळसळत होता. चिवचीवाट करत त्या वर चढल्या व डोळे मिटुन पुढेच बसलेल्या वेंकीला चियर करायला लागल्या. सगळी बस त्यांनी डोक्यावर घेतली.
प्रत्येकीने वेंकीची वाकुन पापी घेतली. मे महिन्यात चेन्नाईच्या गरम व घामट हवेत शॉवर घेऊन बाथरुमच्या बाहेर आले की परत घामाघुम व्हायला होते. त्यामुळे सगळ्या मुलींनी चोळीसारखा बिकीनी टॉप व छोट्याश्या चड्ड्यीचा त्यांचा युनिफॉर्म अजुनही बदलला नव्हता. वाकुन वेंकीची पप्पी घेताना प्रत्येकीनी त्याला त्यांच्या "चोलीके पिछेका क्या है" याची एक झलक दिली.
गोऱ्या, भुऱ्या, काळ्या वेगवेगळ्या रंगाचे, आकाराचे ते विविध ऎवज इतक्या जवळुन पाहुन व त्या तरुण मुलीच्या अंगाच्या घामाच्या पर्फ्युम मिश्रीत वासाने त्याचा लवडा चांगलाच उठला. पापी घेताना प्रत्येक बालेने आज त्याला वेगळाच लूक दिला असा त्याला राहुन राहुन भास होत होता.
बस हॉटेलच्या पोर्चमधे शिरली. सगळ्या मुली उतरल्यावर पेंगुळलेला वेंकी उतरला. त्याने त्याच्या रुमची व मुलींच्या सुटची चावी रिसेप्शनवर घेतली. त्याच्या सहा बालिकांना त्या हॉटेलने एक मोठा सुट दिला होता. त्यात दोन बेडरुम होत्या व दोन किंग साईज बेड होत्या. मुलींची व त्याची रूम एकाच मजल्यावर होती.
मुलींना बाय करुन तो त्याच्या रूममधे शिरला. इतका उशीर झाल्यामुळे जेवायचीही त्याला इच्छा उरली नव्हती. इतक्यात फोन वाजला. ऍना फोनवर होती. ऍना त्याच्या टिमची लीडर होती. "वेंकी तु जेवलास का?" तिने मोठ्या आत्मीयतेने विचारले. त्याला बोलायला अवधी न देता तिने सांगीतले, "आम्ही पिझा मागवला आहे. कम जॉइन अस. तु लवकर ये." तो नाही बोलणार इतक्यात तिने फोन ठेवलाही होता.
वेंकीने नाईलाजाने फटाफट शॉवर घेतला. टिमचा लोगोवाला टीशर्ट व त्याच्या खाली त्या युनीफॉर्मचा पायजमा घातलेला वेंकी १५ मिनीटात रूमच्या बाहेर पडला. मुलींच्या सुटची बेल वाजवायच्या आधीच ऍनाने त्याला दार उघडले.
ऍना म्हणजे एक साडेपाच फूटी बार्बी डॉल होती. पाठीवर रुळणाऱ्या सोनेरी केसाची, निळ्या डोळ्याची, सुंदर चेहऱ्याची, सुवर्ण वर्णाची. ती शॉवर घेवुन बाहेर आली होती व तिची ओले सोनेरी केस डोक्यावर बांधले होते. लायक्राची हॉट टाइट पॅंट व पुढे गाठ मारलेली चोळी या पोशाखात तिने त्याचे स्वागत केले. सुटच्या सीटींग एरीयात पिझ्झाचा घमघमाट सुटला होता. काही वाइनच्या बाटल्या व बियरच्या बाटल्या टेबलावर त्याला खुणावत होत्या. एक छोटा केक टेबलाच्या मध्यभागी ठेवला होता.
"अरे! कोणाचा बर्थ-डे आहे वाटते?" वेंकीने विचारले.
"हो!" त्याला एका सुरात सहा आवाज आले. त्याने वळुन पाहिले सहा छोट्या कपड्यातल्या सुंदऱ्या त्याच्याकडे हसत पाहत होत्या.
"कोणाचा?" त्याने गोंधळुन विचारले.
"तुझा!" परत पोरी ओरडल्या.
वेंकीला एकदम आठवले. "ओ शिट" तो कामाच्या टेंशनमधे साफ विसरला होता. मध्यरात्र उलटुन गेली होती म्हणजे आज ३० तारीख. त्याचा २४ वा वाढदिवस.
"हॅपी बर्थ डे टू यु वेंकी" पोरीनी एकासुरात वेंकीचे आभिनंदन केले. ऍनाने पुढे येवुन वेंकटला मिठी मारली व परत विश केले.
एका मागुन एक सहा सुंदरींनी त्याला मिठी मारली.
"थॅंक यु गर्ल्स. इट इस व्हेरी नाइस ऑफ यु ऑल!!" सात समुद्रापलीकडुन आलेल्या व फक्त महिन्याभराच्या ओळखीत त्या परदेशी मुलींनी विषेशतः ऍनाने ने दाखवलेल्या आत्मीयतेने वेंकट खरेच भारावुन गेला होता.
मुलींनी त्याला मग केक कापायला लावला, ऍनाने वेंकीच्या तोंडात केक भरवला, वेंकीने मग तिला व बाकीच्यांना सर्वांना केक भरवला. ऍनाने सगळ्यांसाठी वाइन ओतली व वेंकीसाठी टोस्ट प्रपोज केला. सगळे वाईन पिवु लागले. कोणीतरी म्युझीक चालु केले. सगळ्या मुली उत्साहाने डांन्स करु लागल्या. अर्ध्या तासात त्यांनी वाईनच्या सगळ्या बाटल्या संपवल्या. बियर संपवली, पिझ्झा खाल्ला. मग त्यांची पार्टी संपली. वेंकीला परत सगळ्यांनी मिठ्या मारल्या.
"वेंकी टेल अस अवर शेड्युल फॉर नेक्स्ट वीक. हो! तुझ्याशी आणखी एक महत्वाचे बोलायचे आहे. " ऍनाने त्याच्या डोळ्यात पहात त्याला विनंती केली. "पण त्यासाठी आपण तुझ्या रुममधे जाऊ. या मुलीना झोपु दे. ओके गर्ल्स! यु कन नाउ टेक युवर रेस्ट." तिने तिच्या सहकाऱ्यांना रजा दिली. ऍना व जेनी सोडुन सगळ्या झोपायला त्यांच्या आपापल्या रुममधे गेल्या.
वेंकीची झोप आता उडाली होती. पण वाईन चढली होती. आयुश्यात त्याने आज प्रथमच वाईन प्याली होती. तो ऍनाबरोबर त्याच्या रुमकडे अडखळत निघाला. "जेनी कम" ऍनीने जेनीला इशारा केला. ते तिघे वेंकीच्या रुममधे परत आले. आत येताच मागुन येणाऱ्या जेनीने दार लॉक केले हे वेंकीने पाहिले नाही.
ऍनीने म्युझीकचा एक चॅनेल चालु केला. मंद पाश्चिमात्य सुर रुमभर पसरले. दोघीजणी सोफ्यावर बसल्या. वेंकी त्यांच्यासमोरच्या खुर्चीत बसत होता. "तु इथे आमच्यामधे बस म्हणजे आम्हाला नीट समजेल." सोफ्यावर भरपुर जागा होती तरी, ऍनीने वेंकीला दोघींच्यामधे असलेल्या बारीकश्या जागेत बसायचा इशारा केला. वेंकी विचार न करता पटकन त्या छोट्या जागेत बसला. ऍनी त्याच्या उजवीकडे तर जेनी डावीकडे त्याला चिकटुन बसल्या होत्या. दोघींच्या मांड्या त्याच्या मांड्याना भिडल्या व त्याच्या दंडाना दोघींचे उन्नत गोळे स्पर्श करु लागले. तसे वेंकीचे हृदय धडकायला लागले.
वेंकीने त्याची हातातल्या फाइलवर नजर टाकली. "ओके गर्ल्स तुम्हाला कुठच्या डिटेल्स पाहिजे आहेत?" त्याने फाईल उघडली.
ऍनी हसली. "हे डिटेल नको आहेत मला!" तिने फाईल ओढुन टेबलावर टाकली.
वेंकी गडबडला. "मग?"
ऍनी व जेनी एकीमेकीकडे सुचक नजर टाकली.
"वेंकी त्याचे काय आहे, ही जेनी आहे ना तिला घर सोडुन एक महिना झाला आहे. तिला जरा तिच्या घरची आठवण यायला लागली आहे." ऍनी तिच्या मंजुळ आवाजात त्याला समजावायला लागली.
आता ही पोरगी त्याचे काम सोडुन पळते की काय’ वेंकीचे विचारचक्र चालायला लागली. "बर मग मी काय करु शकतो जेनी तुझ्यासाठी?" वेंकीने जेनीकडे वळुन विचारले.
जेनी ऍना इतकी सुंदर नव्हती, तरी एक बॅले डांसर असलेली, पाच फुट चार इंच उंचीची जेनीचे व्यक्तीमत्व आकर्षक होते. पिंगट लांब केसाची जेनी चीयरगर्ल्सच्या छोट्या वेषात नाचायला लागली की प्रेक्षकांची नजर क्रिकेट मॅच सोडुन तिच्या लयबध्द नाचावरच खिळुन राही. तिच्या प्रमाणबध्द शरीराच्या ग्रेसफुल हालचाली, तिची जवान काया, तिचे नितंब, तिचे स्तन यावर खिळुन राही. असा हा धडकणारा बॉंबगोळा त्याच्या आज इतक्या जवळ बसला होता.
तिचे टोकदार गोळे त्याच्या दंडाला टोचत होते. जेनीने एक छोटासा टाइट टीशर्ट घातला होता. त्याच्या आत तिने बहुदा ब्रा घातली नव्हती. त्यामुळे तिच्याकडे वळताना त्या छोट्याश्या जागेत त्याचे दंड त्या नाजुक जागी जरा जास्तच दाबले गेले व तिनेही न हलता त्या गोळ्यांची टोके त्याच्या मजबुत दंडावर मुद्दाम टोचली असे त्याला वाटले. त्याच्या ट्रॅक सुटच्या पायजम्यामधे उठु पाहणारा तंबू दोघींना दिसणार नाही अशी त्याला मनोमन आशा होती.
"वेंकी तु इतका चांगला आहेस ना की तुला अजुन अडचणीत टाकणे आम्हाला बरोबर वाटत नाही. पण ......" जेनीने तिच्या किंचीत घोगऱ्या येणाऱ्या आवजात आपल्या लिडरला मदत करायला गेली, पण तिने वाक्य अर्धवट सोडले.
"वेंकी मी तुला खरे सांगते, ही जेनी आहे ना तिला खरे तर तिच्या घरची अजीबात आठवण येत नाही. पण....." ऍनी जेनीकडे पाहत बोलताना थांबली.